Oficjalna produkcja w Polsce ruszyła 22 lipca 1973 roku w zakładach w Bielsku-Białej. We wrześniu 1975 roku rozpoczęto montaż w Tychach. Pierwsza modernizacja samochodu nastąpiła w 1977 roku,
zwiększono pojemność silnika do 652 cm3, w układzie dolotowym zastosowano tłumik szmerów ssania, prądnicę prądu stałego zastąpiono alternatorem. Modyfikacje pozwoliły na wzrost mocy do 17,7 kW.
Zmian doczekał się również układ hamulcowy, powiększono średnicę bębnów do 185 mm. Fiat 126p produkowany był w czterech wersjach: 650 Standard, 650 Special, 650 Lux i 650 Komfort.
Równolegle z silnikami o pojemności 650 cm3 produkowano 600 cm3. Od listopada 1982 roku produkowano bardziej ekonomiczną wersję 650 E: posiadała ona nowy typ gaźnika, tłumik szmerów ssania i trójkomorowy tłumik wydechu o zmniejszonych oporach przepływu. Ten pierwszy pakiet zmian ograniczał zużycie paliwa o 7%. Samochody z tymi zmianami oznaczono symbolem 650 E. W czerwcu 1983 nastąpiły dalsze udoskonalenia silnika; zastosowano głowicę z nową komora spalania (stopień sprężania wzrósł do 8,0:1), nowy wałek rozrządu, a także aparat zapłonowy. Pod koniec 1984 roku nastąpił face-lifting nadwozia, wynikał on z potrzeby dostosowania samochodu do europejskich norm homologacyjnych. Kolejna większa modernizacja odbyła się w 1994 roku, zmianom poddano nadwozie i instalację elektryczną.
W samochodzie zastosowany elektroniczny układ zapłonowy Nanoplex. Wzrosła niezawodność pojazdu i zmalało zużycie paliwa. Zmodernizowany samochód nosił oznaczenie 126 el, ze wzbogaconym wyposażeniem 126 el SX. Kolejna seria zmian odbyła się pod koniec 1996 roku. Główną różnicą było zastosowanie katalizatora. W modelu 126 elx zastosowano nowy gaźnik typu FOS 28 S1A1/300. Pod koniec 1998 roku wprowadzono zagłówki dla pasażerów tylnej kanapy. 22 września 2000 roku, po 27 latach produkcji, zakończono montaż "Malucha", w Polsce powstało 3 318 674 egzemplarzy modelu.